اسرار آفرینش
در آغاز هیچ نبود ، کلمه بود و آن کلمه خدا بود و کلمه بی زبانی که بخواندش، و بداندش ، چگونه میتواند بود؟
و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود و با نبودن ، چگونه میتوان بودن؟.
و خدابود و ،با او ، عدم ، و عدم گوش نداشت ، حرفهایی هست برای گفتن ، که اگر گوشی نبود ، نمی گوئیم . و حرفهایی هست برای نگفتن . حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمیاورند.
حرفهای شگفت ، زیبا و اهورائی همین هایند و سرمایه ماورائی هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد ، حرفهای بیتاب و طاقت فرسا که همچون زبانه های بیقرار آتشند و کلماتش هریک ، انفجاری را به بند کشیده اند . کلماتی که پاره های بودن آدمی اند....اینان هماره در جستجوی مخاطب خویشند، اگر یافتند، یافته می شوند............و در صمیم وجدان او ، آرام میگیرند. واگر مخاطب خویش را نیافتند ، نیستند . و اگر او را گم کردند ، روح را از درون به آتش میکشند و ،دمادم ، حریق های دهشتناک عذاب بر میافروزند . و خدا ، برای نگفتن حرفهای بسیار داشت،که در بیکرانگی دلش موج میزد و بیقرارش میکرد. و عدم چگونه میتوانست مخاطب او باشد؟ هر کسی گمشده ای دارد، و خدا گمشده ا ی داشت. هرکسی دوتا است ، و خدا یکی بود. هرکسی ، به اندازه ای که احساسش می کنند هست . هرکسی را نه بدانگونه که هست ، احساس میکنند ، بدانگونه که احساسش میکنند هست . انسان یک لفظ است ، که بر زبان آشنا میگذرد ، وبودن خویش را از زبان دوست ، می شنود. هرکسی کلمه ای است : که از عقیم ماندن می هراسد ، ودر خفقان جنین ، خون میخورد، و کلمه مسیح است ،
آنگاه که روح القدس - فرشته عشق - خود را بر مریم بیکسی ، بکارت حسن ، میزند وبا یاد آشنا ، فراموشخانه عدمش را فتح میکند و خالی معصوم رحمش را - که عدمی است خواهنده ، منتظر، محتاج- از حضور خویش، لبریز می سازد و انگاه مسیح را که آنجا ، چشم به راه شدن خویش بیقراری میکند، می بیند ، میشناسد ، حس میکند و این چنین ، مسیح زاده میشود ، کلمه هست میشود، در فهمیده شدن، میشود.و در آگاهی دیگری ، به خود آگاهی میرسد، که کلمه ، در جهانی که فهمش نمیکند، عدمی است که وجود خویش را حس میکند و یا وجودی که عدم خویش را.
و در آغاز هیچ نبود ، کلمه بود، و آن کلمه، خدا بود. عظمت همواره در جستجوی چشمی است که اور ا ببیند و خوبی همواره در انتظار خردی است که او را بشناسد . و زیبایی همواره تشنه دلی که به او عشق ورزد و جبروت نیازمند اراده ای که در برا برش ، به دلخواه ، رام گردد وغرور در آرزوی عصیان مغروری که بشکندش و سیرابش کند و خدا عظیم بود وخوب و زیبا و پر جبروت و مغرور، اما کسی نداشت . خدا آفریدگار بود و چگونه میتوانیست نیافریند؟ و خدا مهربان بود و چگونه میتوانست مهر نورزد؟ ((بودن )) ،((میخواهد))
و از عدم نمیتوان ساخت . و حیات ((انتظار میکشد))، و از عدم کسی نمیرسد.داشتن نیازمند طلب است. و پنهانی بیتاب کشف، و تنهایی بیقرار انس و خدا از بودن بیشتر بود واز حیات زنده تر واز غیب پنهان تر و از تنهائی تنهاتر و برای طلب ، بسیار داشت ، و عدم نیازمند نیست نه نیازمند خدا ، نه نیازمند مهر، نه میشناسد ، نه میخواهد و نه درد میکشد و نه انس می بندد. و نه هیچگاه بیتاب میشود .که عدم نبودن مطلق است اما خدا بودن مطلق بود. وعدم فقر مطلق بود و هیچ نمیخواست . و خدا غنای مطلق بود وهرکسی ، به اندازه داشتن هایش میخواهد. و خدا گنجی مجهول بود که در ویرانه بی انتهای غیب مخفی شده بود. و خدا زنده جاوید بود که در کویر بی پایان عدم تنها نفس میکشید . دوست داشت چشمی ببیندش ، دوست داشت دلی بشناسدش و در خانه ای گرم از عشق ، روشن از آشنایی ، استوار از ایمان و پاک از خلوص خانه گیرد. و خدا آفریدگار بود ودوست داشت بیافریند...
انسان را آفرید واین نخستین بهار خلقت بود .
«ترجمه دکتر شریعتی»
خداوندا!
به علماى ما مسئولیت، و به عوام ما علم،
به مومنان ما روشنایى، و به روشنفکران ما ایمان،
و به متعصبین ما فهم، و به فهمیدگان ما تعصب،
به زنان ما شعورو به مردان ما شرف،
و به پیران ما آگاهى و به جوانان ما اصالت،
به اساتید ما عقیده و به دانشجویان ما.... نیز عقیده،
به خفتگان ما بیدارى و به بیداران ما اراده،
به مبلغان ما حقیقت و به دینداران ما دین،
به نویسندگان ما تعهد و به هنرمندان مادرد،
و به شاعران ما شعور و به محققان ما هدف ،
به نومیدان ما امید و به ضعیفان ما نیرو و به محافظه کاران ما گستاخى،
و به نشستگان ما قیام و به راکدان ما تکان،
و به مردگان ما حیات، و به کوران ما نگاه و به خاموشان ما فریاد،
وبه مسلمانان ما قرآن و به شیعیان ما على،
و به فرقه هاى ما وحدت،
و به حسودان شفاء به خودبینان ما انصاف،
به فحاشان ما ادب،
به مجاهدان ما صبر و به مردم خودآگاهى،
و به همه ملت ما، همت تصمیم و استعداد فداکارى و شایستگى نجات و عزت
ببخشا!
پروردگارا !
به من صبری عطا فرما تا بتوانم هر آنچه که نمی توانم تغییر دهم ... بپذیرم
و به من شهامتی عطا فرما تا آنچه را که می توانم ...تغییر دهم
و به من دانشی عطا فرما تا
آن دو را از یکدیگر تشخیص دهم .
در فرهنگ ما شهادت مرگی نیست که دشمنِ مابر مجاهد تحمیل کند.
شهادت مرگِ دلخواهی است که مجاهد با همه ی آگاهی و همه ی منطق
وشعور و بیداری و بینایی خویش خود انتخاب می کند,
اعتراضِ سرخی است بر حاکمیتِ سیاه,
فریادِ خشمی است بر سرِ سکوتی که همه ی حلقوم ها را بریده است,
شهادتِ آن چیزی است که می خواهند در تاریخ غیب شود,
و نمونه ای از آنکه باید باشد ,
وگواهی است بر آنچه در این زمانِ خاموش و پنهانی می گذرد...
شهادت تنها شکلِ جهاد و تنها دلیلِ وجود و تنها نشانه ی حضور و تنها سلاحِ
حمله ودفاع و تنها شیوه ی مقاومتِ «حقیقت» «راستی» و«عدالت»است در عصری
و نظامی که «باطل» «دروغ» و «ستم»آن را خلعِ سلاح کرده , همه ی سنگرهای آن
را در هم کوفته و همه ی مدافعان و وفادارانِ آن را قتلِ عام , متلاشی و نابود کرده
است وانسان بودن در پرتگاهِ انقراض و خطرِ مرگِ همیشگی قرار گرفته است...
شهادت تضمین کننده یِ حیات و حرکت و زندگی و ایمان وعزت و آینده و تاریخِ
یک ملت است...
شهادت دعوتی است به همه یِ عصرها ,
و به همه یِ نسلها که:
اگر می توانی بمیران!
و اگر نمی توانی بمیر...
روش جواتی:
اسمش رو رو بازوت خالکوبی می کنی … یه نامه عاشقانه که با چند بیت شعر که با یک سری گل و پرنده تزیین شده با موتور هندا سر مسیر دبیر ستان گیرش میاری ونامه رو بهش می دی بعد تک چرخ می زنی و می ری
روش یاهو مسنجری:
خوبیش اینه که لازم نیست تو چشای طرف نیگا کنی واین برای آماتور ها کمک خیلی بزرگیه…از آیکونهای گوگولی مگولی هم می تونی برای رسو ندن مفهوم استفاده کنی و بدیش اینه که بعضی وقتها یه سوء تفاهماتی پیش میاد…خر بیارو باقالی بار کن … این روش توصیه نمی شود
روش بچه خر خونی :
همون داستان جزوه و اینا که خودت واردی
روش خرکی:
جلوی یکی از این پاترول سیاها بوسش کن تا بدونه به خاطرش همه کار می کنی
روش مذهبی خفن:
به یکی از دوستای متاهلت بگوتا به خانمش بگه که به دختره بگه که به باباش بگه که اگه اجازه بدن آقای …به همراه خانوم والده برای امر خیر خدمت برسن…
روش آما توری:
خیلی کم حرف می زنی… زیاد عرق می کنی…چشتو به چشاش خیره می کنی … بعد یه دفه روتو اونور می کنی یه وقت فکر نکنه به چشاش خیره شدی (اونم همین کارو می کنه)با هم میرین فیلم دیوانه ای از قفس پرید…دستاتونو می دین به هم…تنها چیزی که نمی بینی فیلمه …ایمیل می زنین…تلفن میزنین …چت می کنین…بیرون میرین…چند ماه همین جوری می گذره تا یه روز توی یه رستوران میگی میدونی چیه… من دیگه نمی تونم بهت نگم من دوست دارم خیلی زیاد… اونم قشنگترین لبخند دنیا رو می زنه و می گه جدی می گی؟؟(حالا می دونه جدی می گی ها..)
بعد اونم بهت می گه که می دونسته سه ماهه زور می زنی اینو بگی!!
و یواشکی می گه که اونم بله…..هی جوونی کجایی…
(این روش جواب داده … بهترین روشه…)
از شوخی گذشته،بادمه روی داشبورد یه مسافرکش نوشته بود:
نمی خواهم بگویم دوستت دارم…می خواهم بدانی…
هر کسی گمشده ای دارد، و خدا گمشده ای داشت .
هر کسی دو تابود و خدا یکی بود.
و یکی چگونه می توانست باشد؟ هر کسی به اندازه ای که احساسش می کنند، هست، و خدا کسی که احساسش کند ،نداشت .
عظمت ها همواره در جستجوی چشمی است که آن را ببیند .
خوبی ها همواره نگران که آن را بفهمد .
و زیبایی همواره تشنه ی دلی است که به او عشق ورزد.
و قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد.
و غرور در جستجوی غروری است که آن را بشکند .
و خدا عظیم بود و خوب وزیبا و پر اقتدار و مغرور،
اما کسی نداشت .خدا آفریدگار بود و چگونه می توانست نیافریند ؟
زمین را گسترد و آسمان را برکشید .کوهها برخاستند و رودها سرازیر شدند ، و دریاها آغوش گشودند و طوفان ها برخاست و صاعقه ها در گرفت .
وقرن ها گذشت و می گذشت .و درختان گونه گون ، گلهای رنگارنگ و جانوران .
( در آغاز هیچ نبود ، کلمه بود و آن کلمه خدا بود)
و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود ، و با نبودن چگونه توانستن بود؟
و خدا بود و با او عدم بود و عدم گوش نداشت .
حرف هایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود ، نمی گوییم .
و حرفهایی هست برای نگفتن ، حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند .
حرفهایی خوب و بزرگ و ماورایی، و سرمایه های هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد .
حرفهای بی قرار و طاقت فرسا، که همچون زبانه های بی تاب آتشند .
و خدا برای نگفتن حرفهای بسیار داشت .درونش از آن ها سرشار بود .
و عدم چگونه می توانست مخاطب او باشد؟
و خدا بود و عدم .جز خدا هیچ نبود .در نبودن ، نتوانستن بود .با نبودن ،نتوان بودن .
و خدا تنها بود .
هر کسی گمشده ای دارد و خدا گمشده ای داشت.
در آغاز هیچ نبود...
کلمه بود و ان کلمه خدا بود.........
و"کلمه" بی زبا نی که بخواندش..........
و بی "اندیشه ای" که بداندش............
چگونه مئ تواند بود؟
و خدا یکئ بود و جز خدا هیچ نبود...........
و خدا بود و عدم با او............
و عدم گوش نداشت .
و حرف ها یئ هست برای" گفتن"
که اگر گوشی نبود نمئ گوییم.
حرف های بی تاب و طاقت فرسا که همچون زبانه های بیقرار اتشند
کلماتی که پاره های" بودن" ادمی اند ...
اینان همواره در جستجوی مخاطب خویشند
اگر یافتند..یافته می شوند.......
و در صمیم "وجدان" او ارام می گیرند.........
و اگر مخا طب خویش را نیافتند... نیستند
و اگر او را گم کردند ..روح را از درون به اتش می کشند
و دمادم حریق های دهشتناک عذاب بر مئ افروزند .
و خدا برای "نگفتن" حرف های بسیاری داشت
که در بیکرا نگی دلش موج می زد و بی قرارش می کرد
و عدم چگو نه مئ توا نست "مخا طب او باشد؟
هر کسئ گمشده ای دارد....... و خدا گمشده ای داشت
هر کسی دو تا است و خدا یکی بود.
هر کس به اندازه ائ که احساسش می کنند..هست.
هر کسی را بدان گونه که" هست" احساس نمی کنند
بلکه بدانگونه که احساسش می کنند..هست.
عظمت همواره در جستجوی چشمی است که او را ببیند
و خوبی همواره در انتظار خردی است که او را بشناسد
و زیبایی همواره تشنه ئ دلی که به او عشق بورزد
و جبروت نیاز مند اراده ای که در برابرش به دلخواه رام گردد
و غرور در ارزوی عصیان مغروری که بشکندش و سیرا بش کند
......
و خدا عظیم بود و خوب و زیبا و پر جبروت و مغرور..
اما کسی نداشت
خدا افرید گار بودو چگونه می توا نست نیافریند؟
"بودن" می خواهد... و از عدم نمی توان خواست .
و حیات انتظار می کشد
و از عدم کسی نمی رسد
و عدم نیاز مند نیست......نه نیاز مند خداو نه نیاز مند مهر
نه می شناسد و نه می خواهدونه بی تاب میشود و نه.............
که عدم" نبودن" مطلق است .
و خدا افریدگار بود و دوست داشت بیافریند
زمین را گستردو در یاها را از اشک هایئ که در تنهایئ اش ریخته بود پر کرد
و کوه های اندوهش را که در یگانگی درد مندش بر دلش توده گشته بود
بر پشت زمین نهاد
و جا ده ها را که چشم به راهی های بی سو و بی سر انجامش بود بر سینه ی
کوه ها و صحرا ها کشید
موفق باشید
از کتاب کویر شریعتی
تاریخ : 84/10/4 ساعت: 12:38 شماره : 11
اهمیت مشاوره پیش از ازدواج
مـشاوره پیش از ازدواج را شدیدا به شما توصیه میکـنـم. شــانس ایجاد یک ازدواج موفق هنگامی که زن وشوهر قادر باشند با یکدیگر در رابطه با مـسائـل ذیـل گـفـتـگو کـرده و بـه یـک تـفـاهـم رضایت بخش و دو سویه در عرصه زندگی مشترک دست یابند، افزایش می یابد:
1- عقاید و رسوم مذهبی و معنوی.
2- روابط جنسی ( نگرشها و علایق جنسی )
3- مادیات ( اهمیت آن، نحوه خرید و تدابیر سرمایه گزاری)
4- بهداشت فردی و انتظارات و نگرشها نسبت به تناسب اندام.
5- مدیریت خانواده ( وظایف ومسئولیت ها )
6- پرورش و تربیت فرزندان و تعداد آنها.
7- ورزش ها، سرگرمی ها، فعالیت های تفریحی و نحوه گذراندن تعطیلات.
8- دید و بازدید از خوشاوندان خود و همسرتان.
9- تعهدات اجتماعی.
10- اهداف و آرزوهای فردی.
اینکه از پیشینه خانواده هـمسـرتـان آگـاهـی یـابـیـد بـسیـار ضـروری مـی بـاشـد. چـون شـخـصـیـت کنونی شما تا حد زیادی برگرفته شده و حاصل همان تجاربی است کـه در شرایط و محیط یک خانواده خاص کسب کرده اید. خـانـواده پـیـونـد دهنده فرد بـا گـذشته مـی باشد. مـا شـدیـدا مـتـاثر نگرشها، رفتار و کنشهای خانواده ای هسـتـیـم کـه در آن پرورش یافته ایم. بله درست است شما تنها با یک فرد نیست که وصلت میـکنید بلکه با طرز تربیت خانوادگی وی نیز تا آخر عمرتان سر و کار خواهید داشت.
مفهوم تعهد در ازدواج
ازدواج خوب و مـوفـقـیـت آمـیـز وجـود دارد امـا ازدواج بـی عیب و نقص و تمام عیار میسر نمیباشد. هر ازدواج موفق و پایدار شامل متعهد گشتن بی قید و شـرط نـسـبـت بـه یک فرد نا کامل است. این انتظار که همسرتان کامـل و فـاقـد هـر گـونه عیبی باشد واهی و نا معقولانه می باشد. امروزه که جدایی ها و طلاق های شـتابـزده در کوچکترین نشانه اختلاف و مشکلات زندگی اتفاق می افتند مهم است که از خودتان سوال کنید که تعهد شما نسبت به ازدواج چیست؟ تـعـهد بـه ازدواج بـه مـفهـوم آن اسـت که زن و شوهر به یکدیگر چنین گفته باشند: " مـا نسبت به زنـدگی مـشـتـرکـمان بـی اعتنا و بی اهمیت نیستیم. ما ازدواجمان را بر پایه عشق، احترام، شرافت و عـلاقـه دو سـویه و خالصانه با یکدیگر آغاز کرده ایم. ما اعتقاد داشتیم و داریم که به یکدیگر وفادار بمانیم، صـادق بـوده و دروغ نـگویـیـم و بـه یکدیگر اعتماد داشته باشیم. چـه در حـضـور یـکدیـگر چـه در غیاب یکدیگر ". رعایت نکات زیر سبب تحکیم تعهد به زندگی مشترک میگردد:
خصایص اثر بخش
1- افرادی که در ازدواجشـان یـک نـظام ارزشـی مـقـتـدر را بکار می بندند، بسیار زیاد در مـحقق گشتن یک ازدواج و ارتباط موفق و صحیح به آنها کمک خواهد کرد. نـظـام ارزشی که دربـرگیـرنـده صـفـات و خـصـوصـیات: صـداقت، راستی، همـبستگی، اعتماد، احترام، عشق، گذشت، تفاهم و وفاداری به یکدیگر مـی باشد. ازدواجی که در آن زن و شـوهـر دارای انـتـظارات متـضاد و خـواسـته هـای غیر قابل انعطاف می باشند، شـانـسـی برای موفقیت وجود نخواهد داشت.
2- مشـاجـرات و اخـتـلافـات را بـه شیوه سازنده و ثمر بخش حل و فصل کنید. که شامل تمرکز بـر دغدغه های هر دو فرد و یافتن گزینه ها و راههایی می باشـد کـه هـر دو طـرف منتفع گشته و به خواسته هایش دست یابد. تـقـریـبـا در هـر اخـتـلاف یـک نفر احساس می کند که مورد بی مهری، بی احترامی و بی توجهی قرار گرفته است. در ازدواج نباید ایـن چـنـین باشد که همواره یک فرد برنده و فرد دیگر بازنده گردد. چـون آن دیـگر مـذاکـره نبوده بلکه تحکم و سلطه گری می باشد.
3- دوام ارتـباط زناشویی هنگامی که زن و شـوهر زمـان و مـیـدان بـیـشتـری در اخـتـیـار یکدیگر قرار میدهند تا اندکی آزاد باشند، افزایش می یابد.
4- فراتر از هر چیز آنکه ایمان داشته باشید. ازدواج میتواند تجربه ای سودمند برای شما باشد. با کمی همت و تلاش ازدواج شما موفقیت آمیز خواهد بود.